Szachy to gra wymagająca pewnych konkretnych umiejętności. Nie każdy ją polubi i z pewnością nie każdy będzie umiał grać w nią dobrze. Pierwszą, ważną umiejętnością jest praktyczne poznanie zasad. Podstawy są proste, ale to właśnie w tej prostocie tkwi cała trudność gry. Szachy są grą wyjątkową, o długiej historii.
Grą, która oficjalnie uznana jest za dyscyplinę sportową. Można powiedzieć, że ze sportem ma – w potocznym rozumieniu – niewiele wspólnego, a jednak. Chodzi o wysiłek umysłowy z grą związany oraz o rywalizację na światowym poziomie, która może pochłaniać nie tylko samych graczy, ale także widzów. Współcześnie znane szachy wywodzą się co najmniej ze średniowiecza. Jednak zasady ulegały zmianom. Te znane i uznawane współcześnie wykształciły się dopiero w XIX wieku.
Obecnie istnieje kilka wariantów tej gry. Zasadniczo jednak jej celem jest zadanie przeciwnikowi mata. To sytuacja, w której król przeciwnika jest zagrożony (grozi mu zbicie z planszy) i nie ma żadnej możliwości ruchu, która pozwoliłaby mu na pozbycie się tego zagrożenia. Gra może także zakończyć się remisem i to w różnych sytuacjach. Każdy z graczy ma na planszy 32 bierki (piony i figury, co do których istnieją różnorodne zasady poruszania się po polu szachowym). Każdy gracz ma swoje pionki i figury w konkretnym, czarnym lub białym kolorze. Rozgrywkę zawsze zaczynają białe, a cała partia odbywa się poprzez ruchy naprzemienne.
Z ruchu nie można zrezygnować, nawet wtedy, gdy jego wykonanie jest dla gracza ryzykowne, bądź wiąże się ze stratą pionka czy nawet przegraną. Jeśli gracze wybierają rozgrywkę „na czas”, to on również odgrywa rolę w ustaleniu wygranego. Oczywiście w grze towarzyskiej wykorzystuje się nieco „lżejsze” zasady, niż przy grze turniejowej. Tu wybór koloru figur jest z góry ustalony przez wymogi turnieju. Poza tym zasady te związane są z podejmowaniem decyzji dotyczącej ruchu. W profesjonalnych rozgrywkach na przykład nie można zrezygnować z ruchu raz dotkniętego pionka czy figury.
Jeśli przez omyłkę dokona się niedozwolonego ruchu, pionek należy wycofać, ale to właśnie nim wykonać poprawny ruch, jeśli ten jest tylko możliwy. Wśród figur wyróżniamy króla, wieżę, gońca, hetmana i skoczka. Każdy z nich wykonuje inny typ ruchu. Charakterystyczne przy rozgrywaniu partii szachów jest to, że każdy z graczy musi obserwować sytuację każdego pionka w każdej pozycji przewidując konsekwencje swoich ruchów (i to w różnych wariantach, zależnie od reakcji przeciwnika) o kilka kroków do przodu. W ramach rozgrywanej partii sytuacja na planszy się komplikuje, gdyż każdy z graczy stara się „zastawić pułapkę” na przeciwnika, odwrócić jego uwagę, czy zmusić do nierozważnego kroku.
Choć każdy pion ma swoją wartość, czasem warto poświęcić nawet najcenniejszą figurę (z wyjątkiem króla oczywiście), jeśli wymaga tego sytuacja. Szachy to niewątpliwie gra strategiczna wymagająca skupienia uwagi, cierpliwości oraz kreatywności. Gracz musi dostosowywać swoje decyzje do aktualnej sytuacji na planszy.
Portal NaMieście.pl wsparł nas merytorycznie.
Czasem gram na tablecie… Ale to nie to samo co prawdziwa szachownica i pięknie rzeźbione figury