Dolny Śląsk to szczególny region, w średniowieczu był w obszarze zainteresowani wszystkich sąsiednich królestw, które chciały nad nim zapanować. Region był podzielony na księstwa, które konkurowały ze sobą i ciążyły do różnych władców. To rozproszenie wymuszało stałe przygotowanie do obrony własnych ziem, a co za tym idzie również do budowy zamków. Dlatego tak dużo obronnych warowni znajdziemy na Dolnym Śląsku. (mapa zamków na Dolnym śląsku – Discover.pl/zamki-dolnego-slaska).
Istnieją szacunki, że na Dolnym Śląsku było około stu zamków, ale przypuszczalnie było ich więcej, a los dolnośląskich zamków był różny. Wiele zniszczeń przyniosły liczne wojny, chociażby wojny husyckie z pierwszej połowy XV wieku, kiedy to zniszczono bardzo wiele zamków. Kolejna wojna, która przyniosła zagładę wielu zamkom, to wojna trzydziestoletnia. Części zniszczonych zamków nie odbudowywano z różnych powodów. Albo zniszczenia były zbyt duże, albo przesunęły się granice i zamek nie miał już militarnego znaczenia. Zamki, które uznawano z niezbędne, były odbudowywane, często z przebudową na styl renesansowy i przystosowaniem do broni palnej i armat. Po wojnie trzydziestoletniej zniszczone zamki odbudowywano jako pałace, ponieważ stare średniowieczne zamki były już zbyt słabe na ówczesna technikę wojenną. W ten sposób malała liczba zamków na Dolnym Śląsku, a rosła liczb pałaców (więcej o dolnośląskich pałacach – Discover.pl/palace-dolnego-slaska).
Ze starych średniowiecznych dolnośląskich zamków warto zwrócić uwagę na Grodziec, Bolków, Bolczów, Chojnik, Grodno, Ząbkowice Śląskie. Zazwyczaj są to ruiny udostępniane do zwiedzania i skomercjalizowane. Warto tutaj zwrócić uwagę na zamek Bolczów w Rudawach Janowickich, zbudowany dość późno, bo w drugiej połowie XIV wieku. Został uznany za siedzibę husytów, dlatego mieszczanie z dużych miast Dolnego Śląska zniszczyli go. Zamek odbudował dopiero kolejny właściciel na początku XVI wieku. W trakcie tej odbudowy i późniejszej rozbudowy zamek Bolczów przystosowywano do obrony z użyciem armat i broni palnej. Modernizacje prowadzono jeszcze na początku XVII wieku, ale nie uchroniło to zamku przed zajęciem przez Szwedów w trakcie wojny trzydziestoletniej. Kiedy Szwedzi wychodzili z zamku, podpalili go i porzucony od tej pory zamek, powoli zamieniał się w ruiny. Dość wcześnie w XIX wieku zaczęto wykorzystywać ruiny do celów turystycznych. Malownicza ścieżka przez góry i i malownicze ruiny stały się obiektem zainteresowania pierwszych turystów. Na fundamentach starych budynków zamkowych zbudowano gospodę w stylu szwajcarskim działającą do II wojny światowej. Po wojnie działało schronisko, z czasem opuszczone i zdewastowane. Dzisiaj to nadal romantyczne ruiny wśród skał, które warto zobaczyć. Nie są jeszcze tak popularne jaki inne, może dlatego, że droga pod górę zajmuje trzy kwadranse. Nie ma również komercyjnej działalności, więc naprawdę ogląda się to inaczej – zdjęcia zamku Bolczów: Discover.pl/zamek-bolczow.
Inną historię ma zamek Książ, zbudowany pod koniec XIII wieku, a więc ponad sto lat starszy od zamku Bolczów. Zamek Książ rozbudował Bolko II, po śmierci jego zony Agnieszki zamek często zmieniał właścicieli. Od 1509 roku zarządzali nim Hobergowie (od 1714 roku zmienili nazwisko na Hochberg). W czasie wojny trzydziestoletniej zamek kilkakrotnie uszkadzano, a po wojnie zlikwidowano umocnienia, w ich miejscu urządzono ogrody tarasowe. Zamek przebudowano w stylu barokowym w latach 1705-1732, a na początku XX wieku Hochbergowie dokonali kolejnej przebudowy, dobudowując kolejne skrzydło. Była to już raczej rezydencja, ale budowla nadal uważana jest za zamek z uwagi na przeszłość. Zamek miał ciekawą historię wojenną, w czasie II wojny światowej duże prace prowadziła organizacja Todt. Dzisiaj zamek jest wspaniałym muzeum.
Dolny Śląsk warto odwiedzać, ponieważ zamki nie są jedyna atrakcją turystyczną. Jest kilkaset pałaców, są stare miasta, kościoły, podziemia, zabytki kultury przemysłowej.